Doperwt
Informatie
De erwt is een peulgewas uit de vlinderbloemenfamilie.
We weten niet precies waar erwten vandaan komen. Waarschijnlijk zijn ze lang voor onze jaartelling ontstaan uit enkele wilde peulgewassen rond de Middellandse Zee. Ze hebben zich zeer goed aangepast aan lagere temperaturen en worden tegenwoordig verbouwd in de gematigde klimaatgebieden van elk continent. Peulgewassen zijn eenjarige, kruidachtige planten. Ze hebben een vrij zwak wortelstelsel waarop wortelknobbelbacteriën leven die stikstof uit de lucht vastleggen. De bloemen staan in kleine trossen bijeen en zijn heel kenmerkend voor de vlinderbloemenfamilie. De vrucht die eruit voortkomt, is een rechte of enigszins gekromde peul, die tot tien zaden bevat: de erwten.
Oogsten en bewaren
Van erwtenplanten pluk je de peulen gewoon af. Hou de ranken met de ene hand vast , terwijl je met de andere de peul eraf trekt. Doperwten ga je plukken als de peulen goed vol zitten. Te laat geplukt gaan ze al vlug melig smaken en harder worden. Bij de doperwt heeft de peul aan de binnenkant een perkamentachtig vlies, waardoor die te hard is om op te eten. De jonge erwtjes worden daarom uit de peul gehaald; gedopt.
Verse doperwten en peulerwten moet je na het plukken zo snel mogelijk opeten. Ze verliezen snel hun vocht en worden dan slap. Hun suikergehalte daalt, waardoor de smaak er snel op achteruit gaat. Om die reden zijn ze bij 20 graden hooguit twee dagen te bewaren, en bij twee tot vijf graden slechts drie tot vijf dagen.
